Od Równego się epos ten zaczyna
Skąd Dywizja swój marsz rozpoczyna,
Swej Stolicy żołnierze pomóc mają, 
Za Ojczyznę swe życie oddają.
W swej wędrówce po ziemi ojczystej
Toczą walki samotne z Niemcami,
Wypełniają rozkazy dowódców,
Za cenę życia, bo są żołnierzami. 

Ref. Nadeszły dni takie, 
co serca radują,
A o groźnej wojnie pamięć zachowują.
Warto było walczyć i bardzo się trudzić,
Warto było cierpieć i dla innych ludzi,
Żeby ciemne niebo blaskiem swoich gwiazd
Rozświetlało przyszłość, żeby lepszym stał się świat.

W wielu miejscach się walki odbyły,
Różne były też losy Dywizji,
Ale data 19-tego września
Już na trwałe została w historii.
W Falenicy ten bój był ostatni,
Gdzie Dywizja broniła się wytrwale,
Choć siły wroga bitwę przesądziły,
Żołnierze nasi pozostali w chwale.

Ref. Nadeszły dni takie, 
co serca radują,
A o groźnej wojnie pamięć zachowują.
Warto było walczyć i bardzo się trudzić,
Warto było cierpieć i dla innych ludzi,
Żeby ciemne niebo blaskiem swoich gwiazd
Rozświetlało przyszłość, żeby lepszym stał się świat.